Modern hayatın temposu, şehirleşmenin getirdiği yalnızlaşma, teknolojinin bizi sanal dünyaya hapsetmesi, Ramazan’ın o samimi havasını geri planda bıraktı. Artık iftar sofraları, büyük aileler yerine küçük gruplarla kuruluyor. Teravih namazları, camilerdeki cemaat yerine evlerde tek başına kılınıyor. Ramazan pidesi için kuyruklarda beklemek bile bir nostalji haline geldi. Ramazan davulcusunun sesine bile tahammülümüz azaldı. Eskiden davulcunun peşine düşen çocuklar şimdi telefon ekranında “Rahatsız etmeyin” modunda sahura kalkıyor. İftar çadırları hâlâ var ama artık bir dayanışma geleneğinden çok, sosyal sorumluluk projelerinin bir parçası gibi sunuluyor. Paylaşım ruhu, giderek yerini gösterişe bırakıyor.

Eskiden Ramazan, sadece........

© Haberton