Prof. Dr. Bilal Kemikli beyefendinin kısa videosu beni önce derin bir düşünceye daldırdı, sonra aldım klavyeyi elime başladım yazmaya

https://x.com/bilalkemikli/status/1961818444573081766?s=48&t=LcR5xw5f7TcEQ2MLeZAbqg

Yorulan Kim? Din mi, Dindar mı?

Son yıllarda sıkça duyduğumuz bir ifade var: “din yorgunluğu.” Ancak bu ifade, hem kavramsal hem de teolojik olarak ciddi bir yanlışı içinde barındırıyor. Din, ilahi bir hakikattir; yorulmaz, eskimez, tükenmez. Yorulan, bu hakikati anlamakta ve yaşamakta zorlanan insandır. Prof. Dr. Bilal Kemikli’nin sosyal medyada paylaştığı kısa ama derinlikli konuşmasında işaret ettiği gibi, aslında “din yorgunluğu” değil, “dindar yorgunluğu” söz konusudur. Bu ayrım, meseleyi anlamamız açısından hayati önemdedir.

I. Dindar Yorgunluğu: Modern Zamanların Manevî Tükenişi

Dindar yorgunluğu, bireyin dinî yaşantısında karşılaştığı zihinsel, duygusal ve ruhsal tükenmişliği ifade eder. Bu tükenmişlik, çoğu zaman dinin kendisinden değil, dinin yanlış anlaşılmasından, eksik yaşanmasından ve şekilci bir dindarlık biçiminin dayatılmasından kaynaklanır.

Modern birey, dijital çağın hızına yetişmeye çalışırken, dinî pratikleri de bu hızın içine sıkıştırmakta; ibadetler, tefekkür, dua gibi derinlikli eylemler yüzeyselleşmekte, rutinleşmekte ve nihayetinde anlamını yitirmektedir. Bu da insanda, dindar bireyde, modern literatürde “idn yorgunluğu” diye kavramsallaştırılan bir tür “manevî tükenmişlik” oluşturmaktadır.

II. Medya Vaizleri ve Dinî Bilginin Ticarileşmesi

Bilal Kemikli’nin konuşmasında özellikle medya vaizlerine yönelik eleştiriler dikkat çekicidir. Bugün televizyon ekranlarında, sosyal medya platformlarında dinî içerik üreten birçok kişi, dinin özünü aktarmaktan çok, popülerlik peşinde koşmakta; reyting uğruna dinî söylemi magazinleştirmektedir.

Bu durum, dinî bilginin metalaşmasına,........

© Habername