Hayat mecramızın yolunu pek tabii ki Kur’an ayetleri çiziyor. Okurken tefekkür edip, hayata geçirmek düşüncesiyle,meallerini de hemen gözden geçirmek en güzelidir.

Bu sabah ta, bir ayeti kerime hayatın ayarlarını oluşturma konusunda düşünmeme sebep oldu.

“De ki; O her şeyin Rabbi iken ben Allah’tan başka rab ister miyim? Herkesin kazandığı ancak kendi boynuna geçer. Hiç bir günahkar, başkasının günahını yüklenmez. Sonra dönüp Rabbimize varacaksınız. O zaman o size görüş ayrıığına düştüğünüz gerçeği haber verecektir.” En’am suresi/164

Yüce Allah kullarına zorluk istemez hatta kolay olanı tercih etmemizi ister. İnsan hem güçlü hem güçsüz yaratılmış, bu yüzden imtihan olabilmesi ve iş ve eylemlerinin değer bulması için iradesini kullanması istenmiştir.

İrade; insanın aklını kalbiyle besleyerek iyiyi kötüden ayırıp, hayata geçirebilme özelliğidir. Her insana özel olarak bahşedilmiş olup, ölene kadar da eğer akli yeteneğini yitirmemişse kullanması beklenmiştir.

İnsanın sadece yaratıcının okuyacağı kodlarını, en ayrıntılı bir şekilde karşısındakinin bilmesi mümkün değil. Bu yüzden de,hem insan her an sürpriz davranışlarda bulunabilir, hem de niyet ve şartlarına göre cennette, cehennnemde bizim çıplak aklımızla anlayamaycağımız çok sürprizlerle dolu bir yer olabilir diye düşünüyorm.

İnsana verilmiş olan sayısız farklılık ve özellikler kişiye has, münhasır olması dolayısı ile her bireyi, hem yaratıcının hem de kullarının önünde biricik kılıyor.

Bu yüzden de kimse kimsenin aynı olamaz, insan kıyası ise psikolojik bir handiikaptır. Ne arkadaşlarımız,ne anne-babamız, ne kardeşlerimiz, ne eşlerimiz kimsenin yakınlarına benzemz, kıyaslanamaz. Ne diyordu bir psikolog hocamız; “ Kıyas cinayettir”

Kıyas ancak bazı eşyanın........

© Habername