“Çiçeklerle hoş geçin / Balı incitme gönül
Bir küçük meyve için /Dalı incitme gönül

Başın olsa da yüksek / Gözün enginde gerek
Kibirle yürüyerek / Yolu incitme gönül

Dokunur gayretine / Karışma hikmetine

Sahibi hürmetine / Kulu incitme gönül…”

B. Yazgan

Aslan ceylanı neden yemez? Ceylan aslandan niçin kaçmaz? Kurt kuzuyla, kuzu otla, kedi fareyle, fare peynirle, kartal güvercinle, güvercin yemle, avcı

avla, av avcıyla , dert devayla, deva ölümle, ölüm hayatla, hayat mematla… Yan yana mı, iç içe mi, karşı karşıya mı? İyi ile kötü, güzel ile çirkin, ak ile kara, hak ile batıl, yer ile gök, su ile ateş; birbirlerinin rakipleri mi yoksa hakikatin anlaşılmasına yardımcı olan rol arkadaşları mı?

“Sevgi muhabbet kaynar, yanan ocağımızda,

Bülbüller şevke gelir, gül açar bağımızda,

Hırslar, kinler yok olur aşk meydanımızda,

Aslanlar ile ceylanlar dosttur kucağımızda.”

Hacı Bektaş-ı Veli

BAŞKA DÜNYALARIN SULTANLARI

Horasan erenleri, Anadolu pirleri, gönül sultanları, barışın güvercinleri… Bir zamanlar Türkistan’da, Horasan’da, Anadolu’da, Balkanlar’da yaşayan dünyayı bir misafirhane, hayatı bir emanet, tüm insanları (Allah’ın kulları olmaları hasebi ile) kardeş; husule gelen tüm hadiseleri (iyi - kötü fark etmeksizin) olağan ve başa gelen iyi – kötü, her vakayı bir imtihan, zenginliği - yoksulluğu birer sınav olarak gören anlayışın sahipleri.

Tüm zıtlıkları “BİR” den oldukları için,........

© Habername