Her Meseleye Maddeci Perspektiften Bakma Hastalığı

1) Varlığın ve İnsanın Aslı Meselesi

Pozitivistler kainatı deney ve gözlem ile tanımlamaya çalışırken, kardeşleri materyalistler ise varlığı ve özünü salt bir maddeden ibaret olduğunu iddia ederek bu maddenin ezeli ve ebedi olduğunu hatta tüm varlığın-kainatın tek yaşam sebebi olduğunu ileri sürmüşlerdir.

Bu düşünce sistemi, daha en başta maddenin ezeli-ebedi oluşu ve tüm varlığın özü-temeli olduğu yönünden ciddi eleştirilerle karşı karşıya kalmıştır. Nitekim pek çok düşünür ve alim, maddenin ezeli ve ebedilik yönünden ispatının yapılamayacağı düşüncesiyle öne çıkmışlardır. Yine tüm varlığın temeli-sebebi olma noktası da bir diğer arızalı yanlarıdır. Keza, cansız varlıklardan canlı varlıklara geçiş iddiaları da tam anlamıyla bir fiyaskodur.

Buna rağmen Sokrates'ten Platon'a, Aristo'dan Thales'e, Konfiçyus'tan Comte'a, Hegel'den Nietzsche'ye kadar hemen her filozof insanı konuşan, sorgulayan, gören, mücadele eden, seven, öğrenen, araştıran, deneyen veya düşünen bir hayvan olarak tasvir etmişlerdir.

Büyük alim İmamı Gazali, Kimya-yı Saadet isimli kıymetli eserinde de insanı bir yönüyle hayvana hatta vahşi hayvanlara benzetmektedir. İnsanın bu yanını ise şehvet-nefs yönü olarak ifade eder. Bunları özellikle yemek-beslenme ihtiyacı ve cinsi münasebet olarak tanımlar. Tüm bunlara ayrıca şeytanlar ahlakı der.

Bir diğer yönüyle insan, melekler ahlakına sahiptir. Bu ahlakın dayandığı kaynak ise akıl ve kalptir. İnsan sahip olduğu bu ellerle hırs-şehvet hınzırını ve gazap köpeğini terbiye edip itaat altına alır. Yine geometri, matematik, tıp, astronomi ve şeriat gibi ilimler akıl cevheri ve beş duyu organı yardımıyla elde edilir. Bununla birlikte, kalbin içinden melekut ve gök alemine bir pencere açılır. Bundan dolayı İmam Gazali, "gönül bu alemden........

© Habername