Bu konuyu ele almamın en önemli nedeni, bu sorunun, vatandaşlarımızın Türk devletlerine ve Türk dünyasına bakışına zarar veriyor olması. Türk devletlerinin KKTC’yi tanımamalarının en önemli nedeni, Türkiye’nin devlet politikasının KKTC’nin resmen tanınmaması olması.

KKTC’nin kurulduğu ilan edildiğinde, Pakistan ve Bangladeş ilk tanıyan ülke olmak amacıyla anında BM’ye başvurunca kriz çıktı. Dışişlerimiz hemen devreye girerek bu ülkeleri KKTC’yi tanımaktan vazgeçirdi. Yani KKTC konusundaki dış politikamızda son derece istikrarlıyız.

KKTC’yi ne kadar çok devlet tanırsa KKTC o kadar kontrolümüzden çıkar. Düşünün KKTC’yi kırk devlet tanıyor olsa ve KKTC meclisi Rum kesimiyle birleşme kararı verse ya da direk AB’ye katılmaya karar verse ne yapabiliriz? Ya da meclis bu konuyu referanduma götürse ve halk büyük farkla evet dese Türkiye ‘’bu kararı tanımıyorum’’ diyebilir mi?

‘’Öyle şey olur mu?’’ demeyin. KKTC’nin beş cumhurbaşkanı seçildi. Bunların iki tanesi, Mehmet Ali Talat ve Mustafa Akıncı, Türkiye karşıtıydı. Türk ordusunu işgalci olarak görüyorlardı. Seçimleri, Talat U, Akıncı ` oy alarak kazandı. KKTC’ye son verecek olan Annan Planının oylandığı referandumda evet oyları e’ti. Bu sonuçları değerlendirirken KKTC nüfusunun üçte birinin müdahaleden sonra Türkiye’den gidenlerden oluştuğunu ve bu kesimin Türkiye taraftarı partilere oy verdiğini göz önünde bulundurmalıyız.

KKTC’de ‘’Rumlar bizi katlederken Türk ordusu geldi kurtardı. Sağ olsun, var olsun. Ama artık hem Yunanistan hem de Rum kesimi AB üyesi. Yani katliam riski yok. Türk ordusu evine dönsün. Ayrıca AB çok zengin. Bizde Rum kesimiyle birleşip........

© Habererk