Allah kelamının indiği toprakları görmek, Peygamberin yürüdüğü sokaklarda dolaşmak, İslâm’ın doğduğu iklimde nefes almak, Beytullah’a varmak, Kâbe’ye yüz sürmek, bahşedilen lütufların şükrüyle haccı yaşamak...

Müslümanlar bu hasretle yüzlerce yıldır dünyanın dört bir yanından yollara düştüler...
Katar katar, bölük bölük...

Bulundukları çağın imkânları neye elveriyorsa onunla...

Yolculukları bazen günler, bazen, haftalar, bazen aylar sürdü...
......................

İstanbul, fetihle birlikte, özellikle de Hilafet merkezinin buraya taşınmasından sonra, en anlamlı hac kervanlarından birinin hareket noktası oldu.

Bu kervanın adı Surre-i Hümâyun Alayı idi.

Arapça bir kelime olan surre, “içine altın ve para gibi kıymetli eşyaların konulduğu kese”, “hükümdar tarafından Mekke’ye gönderilen armağan” demekti. Mekke ve Medine’nin hizmetkârı olan Sultan’ın kutsal topraklara duyduğu sevgisinin, bağlılığının ve hizmetkârlığının göstergesi olan tarihi bir ritüeldi.

Mekke’ye Surre Alayı gönderilmesine Abbasiler zamanında başlanmış, Fatımiler, Eyyubiler ve Memlûkluler tarafından devam edilmiş, Osmanlılar döneminde en mükemmel haliyle sistemleşip, kültürümüzün kadim bir parçası olmuştur.

Osmanlı tarihindeki ilk Surre Alayının, Yıldırım Beyazıt tarafından Edirne’den yollandığı, gönderilen hediyeler arasında 80.000 altının olduğu söylenir. Bunu kendisinden sonra gelen padişahlar da devam ettirmiş, Yavuz Sultan Selim’in halifeliği de üstlenmesiyle birlikte özel bir nizama bağlanmıştır.

Bu nizama, Kanuni Sultan Süleyman zamanında bazı eklemeler yapılmış, surre ile birlikte Kabe’ye örtü gönderme geleneği de başlamıştır.

Peygamber toprakları, Osmanlı yönetiminin nazarında her zaman özel, ayrıcalıklı ve kutsaldı. İmparatorluğun diğer vilayetlerinde şehir düzeni, teşkilat giderleri ve askerî kuvvetin masrafları oradan alınan vergilerle karşılanırken buradan vergi alınmazdı. Osmanlı Hanedanı,........

© Haber7