-Dayanıklı Demokrasi, Yeni İrtica ve Sosyo-Ekonomik Kırılganlıklar-

Türkiye son yıllarda “hibrit bir güç” olarak uluslararası arenada daha görünür hale geldi. Bu konumu şüphesiz, genişleyen askerî kapasitesi, dış politika perspektifi ve enstrümanları, biraz da uluslararası kurumlardaki varlığı ile ilintili. Dış politika enstrümanlarından kasıt, gücünü sömürgeci iştahından değil de insani değerlerden alanlar elbette. Türkiye, geri bırakılmış ülkeleri (çağdaş) sömürgeci vahşetine karşı koruyacak bir kalkana dönüşebilecek mi?

Ülke, bir taraftan hibrit bir güç olarak konumlanmaya çalışırken diğer taraftan bu konumunun sürdürülebilirliğini tehdit eden, yarın hangi formatta geleceğini bilemediğimiz ve hiç bitmeyecek gibi görünen sorunlarla boğuşuyor.

Bunlardan biri eskiye, yani muktedir ol(a)mayan iktidarlar devrine dönme arzusu ve bu arzuyu sürekli diri tutmaya çalışan “yeni irtica bloğu”. İrtica, “geri dönme, eskiyi/öncekini isteme” anlamına gelir. II. Meşrutiyet'ten sonra yaygınlaşan bu kavram, “istibdat”la damgalanmış Abdülhamit devrini kasten dolaşıma girmiştir. Abdülhamit devrine geri dönmek istiyorsanız yani, mürteci oluyordunuz. İrticanın bu öncekini isteme anlamı oldukça geniştir ve eskinin ne olduğuna göre değişir.

Cumhuriyet'ten sonra kavram,........

© Haber7