Türkiye bir ateş çemberinin tam ortasında…

Ahmet Hamdi Tanpınar’ın “Bursa’da Zaman” şiirindeki “Ne içindeyim zamanın/ Ne de büsbütün dışında/ Yekpâre, geniş bir ânın/ Parçalanmaz akışında…” dizeleriyle anlatabiliriz bu durumu. Ne içinde olduğumuz, ne de dışında kalabildiğimiz geniş bir alana yayılmış olan bu ateş çemberinin parçalanmaz akışına kendimizi bırakmış gibi görünsek de hem sürekli harlanan ateşi söndürmek için mücadele ediyoruz hem de içimizden dumanlar yükselmesin diye çaba gösteriyoruz.

İsrail’in Güney Kıbrıs Rum Kesimi’ne Barak MX savunma sistemleri gönderdiği geçtiğimiz ayların en önemli gündem maddelerinden biri idi. Yine İsrail’in başta ABD ve GKRY olmak üzere belli başlı Batılı ülke ile Doğu Akdeniz’de düzenlediği ‘egemenlik bizim (!)’ tatbikatı ile de anladık ki, Dedeağaç’tan Kıbrıs’a, Şam’dan Erivan’a, Kiev’den Adalar Denizi’ne kadar olan dairenin merkezinde olan Türkiye ‘çevrelenmek’/ kuşatılmak isteniyor. Bütün bu ‘harici bedhahlar’ın farkında olarak Türkiye, hem bir tarihî sorumluluk üstlenerek çevresindeki bataklıkları kurutma hem de bu bataklıklardan kendisine doğru havalanacak haşerata karşı uyanık olma refleksiyle hareket ediyor. Bu çok önemli ve doğru bir duruştur. Ekonomik sorunlarımız var, kabul. Sosyal adalet duygusu zedelendi, kabul. Ayağımıza bağlanan taşlar yüzünden küresel sıçramayı -şimdilik- yakalayamadık, kabul. Ancak en önemli kabulümüz, bu pervasız, çok vektörlü çatışma ortamından milleti ve memleketi uzak tutmak, bunun için de caydırıcı savunma sistemlerine ve toplumsal motivasyona yapılan yatırımdır.

***

GKRY Savunma Bakanı Vasilis Palmas’ın kanının, üç-beş İsrail füzesi ile nasıl coştuğunu hatırlayalım: “Gizli ve sessiz yapıyoruz çünkü Ada’da 40 bin Türk askeri var. Biz uluslararası alanda tanınan bağımsız bir devletiz. ‘Türk işgalcilerden’ veya herhangi bir kesimden izin almayacağız.”

Yine aynı günlerde, Türk düşmanlığıyla bilinen Rum Ortodoks Kilisesi Başpiskoposu Yeorgios da Paskalya mesajında tam da şu cümleleri kurmuştu:........

© Haber7