Allah'a şükürler olsun ki, Ramazan Bayramına erişmek nasip oldu… Geçtiğimiz bir yılın
telaşı, hay ı huyu, acıları, sevinçleri derken Ramazan Bayramı tekrar geliverdi. Eriştiren
Allah'a şükürler olsun…

İftar saatlerinin buruk ve hüzünlü sevinçleri, sahur vakitlerinin heyecanı arefe gününün
manevi atmosferinde yoğunlaştı. Oruçlarımız, ibadetlerimiz, hoş sohbet ve zarif
davranışlarınız, iyilik çabalarımız, gecelerin ve seherlerin güzelliği olan virdi zebanımız bir bayram neşesine dönüştü.

Geçmiş bayramlar zaman şeridinde akıp giderken arefe gününde zamanımıza has
düşüncelere dalıp gittim…

Eğer birimizin bayramı yok ise hiçbirimizin bayramı olmaz…Münzevi bir köşede sessiz
gözyaşı döken bir yetimin ağlayışı bizi kuşatan bayram atmosferini acıyla doldurabilir. V. Emil Frankl'ın Nazi Toplama kamplarında yaptığı basit ve etkili bir tasvirinde olduğu gibi “Acı büyük bir odaya giren zehirli gaz gibidir. Oda ne kadar büyük olursa olsun, acı odanın her yerine dağılır” (İnsanın Anlam Arayışı). Eğer Bayram birimizin bayramı değil ise hepimizin bayramı olamaz. Bu şümul bayramın bizatihi içinde vardır, varlığında mündemiçtir.

Bayram aslında biraz da bizlerin inşa ettiği bir mutluluk sarayıdır. Bir manevi varlıktır.
Ramazan Bayramını düşünelim; bir ay boyunca oruçlar tutulur, halimizin muhasebesi yapılır, cemiyetin........

© Haber7