Geçtiğimiz günlerde İran'ın nükleer tesislerinden yükselen dumanlar, Pekin ve Moskova tarafından sıklıkla tekrarlanan yeni dünya düzeni söyleminde, caydırıcılık anlamında ciddi şüpheler uyandırdı.

Ukrayna'da ya da Gazze'de kınama mesajlarıyla rahatça pozisyon alabilen Çin, konu kendi enerji güvenliğine dokununca sessizliğe büründü. Ukrayna’daki savaş nedeniyle Esed rejiminin düşmesini engelleyemeyen Rusya ise müttefikini nispeten yalnız bırakmak zorunda kaldı.

Bu süreçte ordusunu yurtdışına sevk etmekten, ABD'nin Vietnam ve Afganistan bataklıklarını ders almışçasına kaçınan Çin, küresel güvenlikte liderlik rolü üstlenmekten yine imtina etti.

Pekin yönetiminin tepkisi, Birleşmiş Milletler'de okunan sert kınama metinleri ve ABD'yi eleştiren nutuklarla sınırlı kaldı.

Sovyetler Birliği, en kudretli döneminde, bir telefonla ya da Şam'a inen birkaç askeri danışmanla İsrail'in en pervasız adımlarını bile durdurabilme iradesine sahipti. Bugün ise o iradenin yerinde, sadece cılız kınama mesajları ve tehditler var.

Bu durum, Çin ve Rusya'nın temel ikilemini ortaya koydu: İran'ı yüzüstü bırakmadan, Washington'la doğrudan çarpışmaya girmeden ince bir........

© Haber7