Ültimatom
Çocuk olmak ne güzel... Pamuk şekeriyle yapış yapış olmuş yanaklarla kahkahalar atmak... Salıncakla kaydırak arasında kararsız kalıp tahterevallinin yolunu tutmak ne güzel...
Çocuk olmak ne güzel... Patlayan balonu veya bozulan oyuncağı için ağlamak... Ele avuca sığmadan safiyane çağlamak... Her nefesi en nihayet katışıksız sevgiye bağlamak ne güzel!
Çocuk olmak ne güzel... Ötelerden gelmiş olmanın saflığıyla, ötesini hesap etmeden çınlamak duvarlarda... Dudak bükmek bazen hak edilmiş azarlarda... Fasılasız şakımak aile ocağında... Anne baba kokusunu duyarak kaygısız uyumak... Büyümenin yoruculuğundan sıyrılıp, mana veremediklerini gönlünce renkten renge boyamak...
Çocuk olmak ne güzel... Endişe nedir bilmeden nefes alıp vermek... Naz makamında bütün sevimliliğiyle ipe un sermek... Bir gülüşle kışı bahara çevirmek... Takvim yapraklarını neşeyle devirmek ne güzel!
Çocuk olmak ne güzel! Büyümeyi bir şey zannederek imrenmek... Herşeyi ilk defa duymanın pürüzsüzlüğünde şaşa kalmak... Koşarken düşünce, acıyı erteleyip oyundan oyuna maya çalmak ne güzel!
Bir de... Gazze'de çocuk olmak var. Bombaların altüst ettiği hanesinde, can teslim etmiş anasına sarılıp, artık........
© Haber Vakti
