İşler zıvanadan çıktı derken, kaşını yıktı. Oflayıp puflamaktan yanak anatomisi bozulmuş olsa gerek, mimikleri sözlerine eşlik etmeyi çoktan terketmiş gibiydi.

Elleri titremekle titrememek arasında kararsız kalmış olmalı ki... Soğumakta olan çay bardağına, çekimser hamlelerle uzanmayı bir türlü beceremiyordu. Çay soğurken, içi soğumuyordu. Nasıl soğusundu? Varlık ateşine, yokluk lavı galebe çalarken...

Bir müddet susmayı yeğledi. Gözlerini diktiği noktadan, bir an bile çekmeden bakışlarını... Anlayamadığım birşeyler mırıldandı. Alnından şakaklarına yürüyen kızıllığı farkedince; için için sövmüş olabilme ihtimalinin, yabana atılmaması gerektiğine hükmettim. O sırada başını kaldırıp, gözlerimin içine baktı. Kopya çekerken yakalanan bir öğrenci gibi telaşa düştüm. Sandım ki........

© Haber Vakti