Memlekette bir Hasan abi vardı. Muhatabını dinlerken, mahalli ağızın bütün özelliklerini kuşanarak, hep şöyle mukabele ederdi: "Doğru... Didiğin doğru!" Doğrunun bu kadar munis ve sevecen hâl aldığı başka bir denklem hatırlamıyorum desem yeridir.

Evet... Doğru! Dediğin doğru... Hem eğri de ne ola ki? Cam kırıklarıyla bezenmiş saçlarımda gezinen rüzgâr ezelden hâki... Hille'de Fuzuli meşrebim, Yedi Tepede Baki!

Eğriler çok konuşkan aslında... Lisanı münasip kavramı grafik eğrileri için kullanılsa sırıtmaz inanın... İstatistik ilminin çizdiği eğrilerden doğruları sağabiliyor insan... Gerçi ne sağmak isterse o da sağanın sütüne kalmış... Öyle ki! Vaziyet rahmet yoluna yürümeye müsait ise doğrudan yağmur olup........

© Haber Vakti