Buzdan adamlar... Menfaat ateşinde erir gider. Eridikten sonra kalan su, bu ateşin hararetinde buhar olur. Bu sebepten ne akılda ne de gönülde izleri kalmaz.

Buzdan adamlar... Üşümekle ürpermek arası bir soğuklukla gelip geçer zaman koridorundan... Kimi tomurcuğa durmuş dallara kasteder. Kimi de zatürreye sebep olur, bildiğin hasta eder.

Buzdan adamlar... Bakmayın adam diye zikredildiğine... Adamlık müessesesini külliyen zarara sokan bir zümredir. Temas ettikleri her ruhta, dondurucu tesirleriyle açtıkları yaralar iyileşse de onulmaz. Buzdan adamlar, işte tam bu sebepten adam yerine konulmaz!

Buzdan adamlar... Suya kibir üflenmiş de azizliğini kaybetmiş olmanın bir tezahürüdür. Buzun ışığı kırması gibi hakikati eğip bükmek noktasında sanatkârlardır. Kâr odaklı donukluklarında, aransa da mânâ bulunmaz. Yüze vuran soğuk tebessümleriyse bizatihi kârdan ötürüdür.

Buzdan adamlar... Her suda askıda kalır. Batmaz lakin yüzmeyi de beceremez. İçine atıldığı ile........

© Haber Vakti