Sıra beklemenin bıktırıcılığını tatmayan yoktur. Aslında yoran sıra değil de beklemek fiiline mecbur kalmanın derin hüznüdür.
Herşeyin gelip geçtiği şu dünyaya beklemeye gelmiş gibiyiz gelir bazen...
Aklımız erdiği andan itibaren beklemek yolculuğu başlar.
Çocuk iken genç olmayı, genç iken yetişkin olmayı bekleriz.
Yetişkin olunca da sonrasını beklemek işimize gelmez.
Çok defa ihtiyarlık, biz onu beklemesek de o bizi gayet sadık bir şekilde bekler.
Tahsil hayatında ilkokulu okurken ortaokulu, ortaokulu okurken liseyi, lisede üniversiteyi bekleriz.
Bütün tedrisat bitince iş güç sahibi olmayı bekleriz. İş güç sahibi olunca bir aile kurmayı bekleriz. Aile kurunca çocuk bekleriz. Çocuklar olunca büyümelerini bekleriz. Bekleyişimiz veraset yoluyla sülbümüze geçer. Bazı hususlarda cümbür cemaat beklediğimiz de olur.
Kolektif bekleyişi açalım biraz...
Mesela bordro ehliysek, maaşa gelecek zammı bekleriz.
Talebeysek tatilleri uzatacak adımları bekleriz.
Asker isek teskereyi bekleriz.
Zorda isek kolaylığı bekleriz.
Kışın sert........

© Haber Vakti