Eğitim sisteminin temel amacı insanı bilgiyle donatmak, kabiliyetini keşfetmek ve hayata bir gaye çerçevesinde mesleğe hazırlamaktır. Ancak bugün ülkemizde 12 yıllık zorunlu eğitim sistemi ile birçok açıdan bu amacından uzaklaşmış; üretkenliği, meslek ahlakını ve mesleki istihdamı baltalayan bir yapıya dönüşmüştür. Herkesi neredeyse aynı kalıba sokan bu sistem, milyonlarca genci işsiz bırakmış; okumak isteyenlerle okumak istemeyenleri aynı sınıflara doldurarak hem disiplin sorunlarını artırmış hem de nitelikli eğitim ortamını zayıflatmıştır.

Bugün sokakta, üniversite mezunu olup da fiilen mesleği olmayan yüz binlerce genç görüyoruz. Onlara iş değil, sadece diploma verilmiş sanki. Oysa kalkınmanın yolu sadece diplomadan değil, beceri ile mesleki üretimden geçer.

Pedagojik Gerçek: Meslek Ortaokulda Öğrenilir, Lisede Pekiştirilir
Bir çocuğun öğrenme motivasyonu en yüksek olduğu dönem, 10 ila 14 yaş arasıdır. Bu yaş, mesleki yönelim dönemidir; çocuğun eli iş tutar, zihni üretmeye hazırdır. İşte tam da bu yaşlarda meslek eğitimi verilmelidir. Bu yaş çıraklık yaşıdır. Lonca ve Ahilik sistemi buna delildir. Ancak biz, bu potansiyeli 12 yıllık zorunlu eğitimle darbeliyoruz..

Pedagojik olarak lisede meslek öğrenmek zordur çünkü genç artık “çıraklık yaşını geçmiş” konumdadır. Zorla okula gelen genç, okuldan nefret etmeye başlar, meslek de öğrenemez. Oysa ortaokulda başlayan mesleki yönlendirme, gencin kabiliyetini erken fark etmesini sağlar; el becerisiyle bilinç birlikte gelişir.

Bu nedenle mesleki eğitim ortaokuldan başlamalı, lise dönemi ise ustalık ve girişimcilik dönemi olmalıdır. Lise, zorunlu değil, seçmeli bir eğitim kademesi haline gelmelidir. Böylece hem iş gücü nitelikli olur hem de eğitim daha anlamlı bir zemine ve kaliteye oturur.

Zorunlu Eğitim Disiplini Bozdu, Öğrenciyi Soğuttu
Zorunluluk, insanda isteksizliği doğurur. Eğitim ise ancak istekle anlam kazanır. Bugün okullarımızda ciddi disiplin sorunları yaşanmasının temel nedeni, öğrencinin okumaya zorlanmasıdır.
Okumak istemeyen genç, sınıfta huzuru bozar; okumak isteyen öğrencinin motivasyonunu düşürür. Bu durum, öğretmenin mesleki yorgunluğunu artırır, okulun iklimini bozar. Eğitimin kalitesini aşağı çeker.

Eğitim, zorla değil, istekle yürür. Gencin kabiliyetine uygun mesleki yönlendirme yapılmadıkça “zorunlu eğitim” adı altında zorunlu mutsuzluk ve işsizlik üretilmektedir.

Disiplinsizliğin, devamsızlığın ve okul terklerinin artmasının sebebi, öğrencinin kendini okulda........

© Haber Vakti