Mayıs ayında Trump Türkiye’ye gelecekse, masadaki en önemli konuların başında bu konu olacaktır. Trump Eskişehir bölgesindeki Nadir Elementler havzasının işletme yetkisini istiyor. ABD Çin’i Doğu Türkistan üzerinden köşeye sıkıştırmaya çalışırken, Türkiye’den kendi üretimi için ihtiyaç duyduğu elementleri Türkiye’den temin etmek istiyor. Bu arada Altın’ın bu senaryoda özel bir yeri var. Sadece nadir elementlerden değil, NanoChip gibi, yeni yüksek teknolojideki yapı olarak değişim ve dönüşümünden de söz etmek istiyorum. Arkadan gelenler, kendilerine ulaşamasınlar, kendilerine engel ve rakip olmasınlar diğer, geçtikleri yerleri adeta mayınlıyorlar.

Altın, yarı iletken üretiminde uzun süredir tercih edilen bir malzeme.. Temel sebeb, mükemmel elektrik iletkenliği, korozyona karşı direnci ve özellikle tel bağlama (wire bonding) ile kaplama uygulamalarında sağladığı güvenilirliktir. Ancak, altın fiyatlarının yüksek olması, endüstriyi performans kaybı olmadan maliyeti düşürecek alternatifler aramaya yöneltmiştir.

Son yıllarda, bunun için yeni iletken malzemeler ve teknolojiler konusunda kayda değer ilerlemeler sağlanmış ve bu durum, ilgili patent sayılarındaki artışla da kendini göstermektedir. Mesela, gümüş, bakır, nikel ve hatta platin gibi metallerle formüle edilen, partikülsüz iletken mürekkepler geliştirilmiştir. Bu mürekkepler, altına kıyasla daha düşük maliyetle benzer elektriksel özellikler sunmakta ve yarı iletken paketleme ile bağlantı elemanları gibi altın gerektiren uygulamalarda kullanılabilmektedir. Ayrıca, metal-organik öncüllerden oluşan ve temiz bir şekilde ayrışarak yüksek iletkenlik sağlayan mürekkepler hem maliyet avantajı sağlamakta hem de altın madenciliğinin çevresel etkilerini azaltarak daha sürdürülebilir bir üretim sürecine katkıda bulunmaktadır. Bakır alaşımlı “wire bonding” bağlantılar, Grafen ve silisyum karbür gibi alternatif malzemelere odaklanmaktadır. Bu gelişmeler, altın bağımlılığını büyük ölçüde azaltma potansiyeline sahiptir. Önümüzdeki bir, iki yıl içinde, yarı iletken üretiminde altın ihtiyacının ciddi ölçüde azalması beklenmektedir. Bu değişim, yalnızca maliyet faktörlerinden değil, aynı zamanda alternatif malzemelerin performansını artıran teknolojik yeniliklerden de kaynaklanacaktır.

Son Patent Trendleri’ne bakacak olursak, son yıllarda, yarı iletken üretiminde altın kullanımını azaltan patentler genellikle şu alanlara odaklanmıştır: Bakır ve Gümüş Temelli İletkenler: Bakır, altın kadar korozyona dayanıklı olmasa da, maliyet avantajı nedeniyle tel bağlama ve Interconnect uygulamalarında giderek daha fazla kullanılmaktadır. Gümüş bazlı iletken mürekkepler ise yüksek iletkenlik ve düşük maliyetle dikkat çekmektedir. Partikülsüz İletken Mürekkepler: Altın yerine metal-organik öncüllerden oluşan mürekkepler, temiz ayrışma ve yüksek iletkenlik sağlayarak patent başvurularında öne çıkmaktadır. Grafen ve Karbon Bazlı Malzemeler: Grafen, iletkenlik ve esneklik avantajlarıyla altın kullanımını azaltma potansiyeli taşımaktadır.

Hibrit Teknolojiler örneğinde, Silisyum Karbür (SiC) ve Galyum Nitrür (GaN) gibi malzemeler, yüksek performanslı uygulamalarda altın bağımlılığını azaltacaktır.. Bu konuda öne çıkan Firmalar kim diye bakacak olursak, şunları görüyoruz: TSMC (Taiwan Semiconductor Manufacturing Company): Dünyanın en büyük yarı iletken üreticisi olan TSMC, üretim süreçlerinde maliyet düşürme ve malzeme optimizasyonu üzerine yoğunlaşmıştır. Bakır temelli interconnect teknolojilerinde patentleri bulunmaktadır ve altın kullanımını azaltan yenilikçi süreçler geliştirmektedir. 3nm ve sonraki ürünlerde altın yerine yeni patentlenen ürünleri kullanacağı açıktır. Samsung Electronics: Güney Kore merkezli Samsung, yarı iletken üretiminde alternatif iletkenler (örneğin, bakır ve gümüş) ve Grafen gibi malzemeler üzerine patentler almıştır. Özellikle 3nm ve 5nm üretim teknolojilerinde altın kullanımını minimuma indirme çalışmalarıyla bilinir.........

© Haber Vakti