Herkesin affına sığınarak,

bu defa kendimi yazmak istedim.
İçimdeki acı kelimelere sığmazken,
Yüreğim bu kadar çaresizken.

Çok sevdiğiniz, unutamadığınız, bir türlü vazgeçemediği niz, kendi yarımınızı
Bir Nisan gününde sonsuza uğurlamak zorunda kaldınız mı hiç?

Ben kaldım.

Öyle kolay değil, gidenin ardından eksik kalmak.

Hele,Hele damarından kan, ruhundan can çekilmişse.
Durur dünya.
Artık dönmez olur.
Giden bir parça bırakır giderken,kalanda her gün biraz daha yıpranır göğsünde ki hasretle..

Kahredersin,
ardında kaldığın için.
Sonra geride kalanların, evlatlarının apansız ölme ihtimali gelir........

© Haber Ege