İnsanoğlunun gökyüzüne bakıp bir güç aradığı, doğaya bakıp korktuğu, yıldırımı tanrı saydığı çağlardan bu yana değişmeyen bir şey var: Adak sunma, kurban kesme ve karşılığında bir “kabul” bekleme isteği…

Kurban, sadece İslam’a ait bir ritüel değil. Aslında, insanlık tarihinin en kadim davranışlarından biri. İlkel topluluklardan günümüz dinlerine kadar, hemen her inanç sisteminde kurban anlayışı bir şekilde varlığını sürdürüyor. Neden mi? Çünkü insan, hayatındaki belirsizlikleri, korkuları, umutları ve minnettarlığı somutlaştırmak istemiş her zaman. Ve bu somutlaştırmanın adı olmuş kurban.

Eski Mezopotamya’da tanrıları memnun etmek için insanlar hem hayvan hem insan kurban ederdi. Antik Yunan’da Zeus’a, Athena’ya kurbanlar sunulurdu. Çünkü tanrıların öfkesinden korkarlardı. Mısır’da, bolluk için kurban edilen hayvanlar, özenle seçilir ve törenlerle tanrılara adanırdı.

Hinduizm’de, bazı dönemlerde hayvan kurbanları yer alsa da zamanla bu daha çok sembolik adaklara........

© Günışığı Gazetesi