Ramazana on gün vardı…
Göğsümde şiddetli bir ağrı hissettim. Çocuklarım beni acile kaldırdılar derken 10-15 günüm hastanede geçti.
Bu süre zarfında neler geçti neler aklımdan.
Bütün yitirdiklerim, bütün sevdiklerim teker teker geçti gözlerimin önünden.
Meğerse ne çok özlemişim onları.
Çocuklarımın ağladığını görüyor bende onlarla birlikte ağlamak istiyordum. Ama onu bile beceremiyordum.
Gerek hastanede gerekse evimde yemek, yemek benim için bir çile idi.
Kutu, kutu haplar beni öldürmeye mi çalışıyordu yoksa yaşatmaya mı anlamak mümkün değildi.
Telefonla konuşamadığım için telefonumu oğluma vermiştim. Karınca kararınca hiç susmayan telefonlara o değerli dost ve arkadaşlarıma oğlum cevap veriyordu.
Ya ziyaretime gelenler?
Bir sefer le yetinmeyip iki sefer, üç sefer ziyaretime gelen başta Hadi Önal, Gazi Özcan, Şener Bulut, Nafiz Koca, Prof. Dr. Yavuz Haykır,........

© Günışığı Gazetesi