Sevgili okurlarım;
Bu gün yine basiretim bağlandı. Ne yazayım ne yazmayayım derken arşivime girdim ve yıllar önce çeşitli gazetelerde yayınlanan BİR MAYIS BAYRAMI ile ilgili yazılar gördüm. Ve bu yazılardan bir tanesini sizlere arz etmeyi uygun gördüm.
Buyurun birlikte okuyalım….

“Bizler heyecanla beklerdik Bir Mayıs’ları…
Bir Mayıslarda koşar, oynardık.
Bayram yapardık Bir Mayıs’ları…
1960’lı yıllardı.
Mertliğin, ahlak ve faziletin zirvede olduğu, hırsızlığın, ahlaksızlığın, yolsuzluğun henüz icat edilmediği, ahlaksıza namussuza, bebek katillerine “Sayın” denilmediği günlerdi.

Siyasette topaç gibi dönülmediği, siyasetçinin ağzından çıkan bir sözün tartılarak söylendiği günlerdi.
İnsanların kapılarını kapatmadan uyuduğu, esnafın dükkânını açık bırakarak camiye gittiği, dinin siyasete alet edilmediği, siyasetin kirlenmediği ve delikanlılığın meziyet olduğu yıllardı.

16-17 yaşlarında gönüllerimizde vatan ve bayrak sevgisi yanan gençlerdik.
Kültür Mahallesi Dal Sokak’ta oturuyorduk.
Sokağımızda adını unuttuğum Bitlisli bir şoför komşumuz vardı onunda REO marka tahta kasalı bir kamyonu…
Sere serpe otururduk hasır, kilim serili kamyonun kocaman kasasına...
Kamyon homurdana homurdana fidanlığın yolunu tutardı...
Az sonra varırdık varacağımız yere…
Kamyondan iner bu kez hasırları kilimleri yerlere sererdik…
Anneler yemek hazırlığına başlar. Yemekler yapar, börekler açar, tatlılar yaparlardı.
........

© Günışığı Gazetesi