Başlığa bakıp da mültecilerden bahsedeceğimi düşünmeyin lütfen.

Satır aralarında ilerledikçe neden böyle bir başlığı kullandığımı anlayacak, s hak vereceksiniz.

Yaşadığımız 2020 depreminde birçok sektör gibi en çok mağdur olanlardan biri de şehir esnafıydı.

Zira birçoğunun işyeri ya ağır hasar almış ya da riskten dolayı boşaltılmıştı.

Bütün mağduriyetlere rağmen ayakta durmaya çalışan sokak aralarındaki esnaf grupları can çekişirken yeni bir dalga gelmiş ve yaşanan pandemi ile sokağa çıkma yasağı uygulanmış esnaf bir kez daha ensesinden vurulmuştu.

Sıkıntıların biri bitmeden diğeri başlıyor, dertler bitmek tükenmek bilmiyor, vatandaş varlık içinde yokluk yaşarken esnaf her geçen gün biraz daha dibe vuruyordu.

Bu dibe vuruşlar, hem şehirdeki bazı STK’lar hem de dönemin yöneticileri tarafından gündem konusu yapılmış çareler arayışına girilmişti.

Derken formül bulunmuş ve özellikle küçük esnafa cansuyu olsun diye alışverişlerin bu esnaf gruplarından yapılması yönünde kampanyalar başlatılmıştı.

İlk cansuyu Elazığ Ticaret Borsası Başkanı Sayın Mehmet Ali Dumandağ tarafından enjekte edilmiş, alış veriş kartları basılarak esnafa dağıtılmış buralardan alış verişlerin yapılması sağlanarak can çekişen esnafa küçük de olsa katkı sunulmuştu.

Üstelik Sayın Dumandağ bu katkılarını borsa bütçesinden değil kendi şirketlerinin bütçesinden sağlamıştı.

Borsayı diğer kurum, kuruluş, hayırsever iş insanları ve STK’lar izlemişti.

Olağanüstü bir dayanışma söz konusuydu şehirde.

Sadece Elazığ’da yaşayanlar değil, Elazığ dışındaki Elazığlılar da seferber olmuşlardı.

Bunlardan biri İzmir’de yaşayan kıymetli bir işadamı hemşehrimizdi: Sayın Nejat Ak…

Kendilerine şükranlarımızı bir kez daha sunuyoruz.

Sayın Nejat Ak, hatırı sayılır miktarda Türk Lirası göndererek mahalle bakkallarından yardım paketleri alınıp durumu iyi olmayan ailelere dağıtılması........

© Günışığı Gazetesi