Yol ikiye ayrıldı insan için.
Kimi varlığı seçti, kimi yokluğu.
Kimi cennete, kimi cehenneme…
Herkes cennetine çiçeğini, cehennemine de ateşini bu dünyadan götürecek.

Varlığı seçenler varlık içinde yoksul düştü, iyilik yapmayı akıl etmedi, el uzatmayı öğrenmedi, yaraya merhem olmayı bilmedi, gözyaşına mendil, kanayan yüreğe tampon, kırılan kalbe de yara bandı... Kendilerini yüce gördüler cüce göründüklerini bilmeden. Aç yatanın karın ağrısını hissetmediler. Zayıf düşen bebeklerin inlemelerini duymadılar. Bir deri bir kemik kalan anaların çaresizliğini gidermediler. Bir tabak yemeği beğenmediler; iki tabağı, üç tabağı… Gözleri bir türlü doymadı. Toprağın o gözleri ahirde doyuracağını hesap etmediler. Bir isteyene bin veren tohum olmadılar oysa toprak onların bir ektiğine bin verdi. Rabbim onlara bereket kattı ve o bereketin zekâtını da ihtiyacı olana verilmesini emretti. Son........

© Günışığı Gazetesi