Yüce Allah (C.C.) Ye’cüc ve Me’cüc’ü, “yeryüzünde bozgunculuk yapanlar” olarak zikretmiştir (Bkz. Kehf: 94).

Müfessirlerimiz (tefsircilerimiz) de onların bozgunculuğunu; canavar hislerle kan dökmek, suçlu-suçsuz, kadın-erkek, çocuk-yaşlı demeden yetiştiği herkesi öldürmek, yeşil, canlı ne varsa yok etmek, yakıp yıkmak, yağmalamak olarak izah etmektedirler.

İşte bu azgın iki topluluğun saldırılarından mağdur olan kavim-ki, müfessirlerimizin çoğuna göre Türk kavmi-, yurtlarına gelen cihangir ve adil hükümdar Hz. Zülkarneyn’den, onlarla kendi aralarına, aşamayacakları bir sed yapmasını talep etmişlerdi.

Hz. Zülkarneyn de o güne kadar kullanılmayan bir teknikle demir kütleleri ve bakır eriği karışımı bir sed yaptı ki, o dönem için mühendislik harikası bir sed oldu. Çapulcu sürüsü Ye’cüc ve Me’cüc’ü bu seddin arkasına hapsederek sadece Türk kavmini değil, insanlığı da onların şerrinden bir süre korumuş oldu.

Bu iki kavim her ne kadar Hz. Zülkarneyn döneminde yaşamış olsalar da daha sonraki dönemlerde onlardan daha bozguncu, onlardan daha zalim, daha........

© Günışığı Gazetesi