BİR YOL HİKAYESİ
Yıllar önce ortaokula başladığımda, şehir merkezine 26 km uzaklıkta olan Elmapınar köyünden Elazığ’da gelip gidiyordum.
O günkü şartlarda İçme Belediyesi ve çevre köylerden gelen minibüsler ile o yolu kullanan ilçe arabalarını kullanıyorduk.
Yolumuz iki şeritliydi.
Köylerin nüfusu yoğun olduğu için toplu taşıma araçları kullanılıyorduk.
Köyümüz ile şehir arasında bu kadar yapılaşma ve her tarlada bir ev yoktu. Daha derli toplu bir yerleşim söz konusu idi.
Nüfus artışı ve gelişmelere paralel olarak otuz yıl önce Elazığ-Bingöl yolu ile ilgili çalışmalar başlatıldı. Bir başladı, pir başladı. Halen daha bu çalışmalar devam etmektedir.
Öncelikle; iki şeritli yol revize edildi. Bundan sonra yolumuz belli bir yükseklikte, dört şeride çıkartıldı.
Gerçekten güzel bir yol yapıldı dediğimiz anda; Diyarbakır ve Malatya yollarında olduğu gibi Elazığ-Bingöl kara yolunda da yeniden asfalt revize çalışmaları başlatıldı.
Bir hukukçu olarak edimin ifasına fesat karıştırma suçunun neden uygulanmadığını hep düşünüp durdum.
Fakat benden başka kimse bunu düşünmemiş olacak ki; bu yoldaki çalışmalar otuz yılı aşkın bir süredir aralıksız devam etmektedir.
İki gidiş-iki geliş olmak üzere dört şeritli bu yolda sonraki yapılan çalışmalar tekrar asfaltın yükseltilmesi şeklinde başladı ve devam etti.
Yapılan çalışmalar sonrası “gerçekten standartların üzerinde bir yola kavuştuk” dediğimiz anda tekrar tabelalar dikildi. Yine yol çalışmalarına başladı.
Otuz yılı aşkın bir süredir bu yolda kaç çalışmanın yapıldığı, asfaltın kaç defa yükseltilip düşürüldüğünü ben sayamadım. Halen daha da bu çalışmalar devam ediyor.
Elazığ’da yaşayanlar iyi bilir ki; aynı çalışmalar Diyarbakır ve Malatya kara yolunda da devam etmektedir.
Bir çok........
© Günışığı Gazetesi
