VEYSİ ÜLGEN

Ve yıllar, yolları işaret ediyordu.

Ve yollar, yürümekle aşınıyordu.

Ve yürümek, umudu aklıyordu.

Onlar bir kez daha ak gömlekleriyle yürüyeceğiz dediler.

Çünkü onların gönüllerde kalan hikayesi, bugüne dair hakkı ve yarına bırakacakları onuru vardı.

Bu yüzden İnatla sokaklara açıldılar.

Onlar doksanlı yıllarda, emekçi dostlarıyla ak gömlekleriyle yürümüşlerdi. Fiili olarak yola koyulup, meşru taleplerini haykırmışlardı. Bununla yetinmemişlerdi. Fiili olarak sendikalarını kurmuşlardı. Sadece emekçilerden izin alırız demişlerdi. Sağlığın piyasasını bozmuşlardı.

Gün geldi ak gömleklerine panzerlerden paslı su sıkıldı.

Gün geldi ak gömlekleri faili meçhul kurşun mevsiminde kan kırmızısıyla işaretlendi.

Gün geldi ak gömlekleri içindeki iskeletler kırıldı.

Ama hiçbir zaman ak hayalleri kırılamadı.

Ankara’ya ak gömlekleriyle........

© Güneydoğu Ekspres