Demek oluyor ki, hepimiz birer engelli adayıyız.

Yani, “bana bir şey olmaz” dememeliyiz, her an her şey olabiliyor bu hayatta.

Veya engelli ebeveyn adayıyız. Bunun bilinciyle hareket edersek birçok sorunun üstesinden kolaylıkla gelebiliriz.

Pekiyi, özellikle ülkemizde hayatın hangi alanları ‘engellilerin’ yaşama koşullarının yaşanabilir olacağı kadar iyidir?

Korkarım ki yok denilecek kadar az.

Niye az?

Buna tam bir cevap bulmak sanırım hem zor hem de kimi yerlerde can sıkıcıdır.

Her ne kadar engellilere yönelik düzenlemeler kanun ve yasalarda belirlenmiş olsa da maalesef toplum olarak buna çok da uyduğumuzu söyleyemeyiz.

Oysa, engelliler, hayatın her alanından diledikleri ve imkanları ölçüsünden yararlanmayı en az engelli olmayanlar kadar hak etmektedirler. Hatta zaman zaman ‘pozitif ayrımcılık’ da uygulanmak kaydıyla aradaki eşitsizlik en hafif ifadeyle minimize edilebilir.

Engelliler hakkında kanunun 4. Maddesinin;

a) Engellilerin insan onur ve haysiyetinin dokunulmazlığı temelinde, kendi seçimlerini yapma özgürlüğünü ve bağımsızlığını kapsayacak şekilde bireysel özerkliğine saygı gösterilmesi esastır.

b) Engelliliğe dayalı ayrımcılık yapılamaz,........

© Güneydoğu Ekspres