Televizyonların tek kanallı olduğu dönemde her hafta, itici ve çakma bir Türkçe ile yalan-dolan ve saçma-sapan ifadelerle asparagas haberler yapardı ‘kişinin biri’.
Dikkat edin, öyle zavallıca işler yapılıyordu ki, ne programı sunan kişinin adını hatırlayabiliyoruz bir çırpıda ne de programın kendisini.
Kötülük akılda kalmaz. Gideceği yer tarihin çöp sepetidir.
Daha nice böyle ‘kötülük’ yayan ve o çöp sepetinin mukimi olan kişi, olay ve durum var.
O gün bu gündür, her gün yüzlerce PKK’li öldürülüyordu (!).
Kökleri kazınıyordu (!)
Bu bahar sondur (!) deniliyordu.
Öyle diye diye baharımızı kışa çevirip durdular.
Ağaçları ve insanları birbirine düşman ettiler, hayvanları ve hatta gülüşlerimizi bile.
Oysa sevgili Rahibe Teresa ne güzel demişti, "Barış bir gülümsemeyle başlar" diye.
Ama korktu birçok kişi gülümsemekten ve bunu paylaşmaktan.
Gözyaşı daha çok para ediyordu coğrafyamızda.
Herkes ötekileştiriliyordu, taammüden.
Öyle ki, hiç kimse doğru dürüst ‘ne için’ olduğunu bilmeden hem de.
Geçmişin ve yaşanmışlıkların yeniden hikayesini yazmayayım. Zaten bunu yıllardır yapanlar var.
Ahlaklı ve iyi niyetle yapan da var, en çirkin ruh haliyle bile de.
Biz bugünün ve olası yarının hikayesine gelelim.
Bahçeli’nin TBMM’nin açılışında DEM’lilerle tokalaşması ile başlayan ‘süreç’ bugün itibari ile PKK’nin kendini feshetmesi ile başka bir aşamaya geldi.
Geldi gelmesine amma, televizyon ve gazetelerde birer köşe kapmış ‘kişiler’- ki birkaç yıla kalmaz onların da esameleri okunmayacak- hala ‘yarayı kaşıma’ ve ‘Kürt’ tarafını rencide etme çabasında.
Sadece çaba değil, hatta yarışındalar.
Hangimiz daha çok ‘ama’ ile başlayan cümle kurabiliriz kurnazlığıyla çalışıyorlar.
Silahlar........

© Güneydoğu Ekspres