Diyarbakır’da son üç ayda altı şirket konkordato ilan etti.
Mahkemeye gidip “biz artık borçlarımızı ödeyemiyoruz” dediler.
Hepsi, işçilikten üretime, amelelikten inşaat devine, tarladan piyasaya kadar çarkın bir yerinde yer alan firmalar.
Ve şimdi en az 20’si daha sırada bekliyor.
Konkordato ilan etmeyi iflastan bir adım önceki çare olarak gören firmalar, bu süreci adeta bir “can simidi” olarak tanımlıyor.

Fakat bu simidin ne kadar süre suyun üstünde kalabileceğini kimse bilmiyor.

Peki ne oldu da Diyarbakır gibi ticari hareketliliği sınırlı ama canlı bir kentte, konkordato bu kadar yaygınlaştı?

Asıl cevap bankalarda saklı. Daha doğrusu bankaların tepesine yerleştirilen yüksek faiz politikalarında…

İş dünyası aylardır kan ağlıyor.

Paraya ulaşmanın bedeli öyle ağır ki, artık sadece faizle değil, gelecek hayaliyle de ödeniyor.

Çünkü bir firma için kredi demek, nefes demekti. Oksijen demekti. Bugün o oksijen tüpleri ya verilmediği için ya da verilip de içindeki hava yakıcı olduğu için, firmalar boğuluyor.

Bir işletmeci geçen gün aynen şunu dedi:

“Sattığımızdan para kazanamıyoruz, aldığımızı........

© Güneydoğu Ekspres