Hafız Akdemir susturulmadı; susturulmak istendi. Çünkü konuşan, yazan, hatırlayan bir hafıza her zaman tehlikelidir.
Dayımdı.
Ama bir ailenin ferdi olmanın ötesinde, o bu halkın sesi, belleği, vicdanıydı.
Yoksul mahallelerin, adliye koridorlarının, cezaevi duvarlarının ötesine ulaşan bir kalemdi.
Onun gazeteciliği, bugünkü anlamda “tarafsızlık” zırhına sığınan bir meslek icrası değildi.
Tarafı belliydi: hakikatten, ezilenden, mağdurlardan yanaydı. Bu yüzden hedef seçildi.
Türkiye’nin faili meçhul tarihi, devletin utanç hanesine kazınmış bir kara listedir.
Hafız Akdemir o listenin içinde yer alıyor.
Aradan 33 yıl geçti.
Ne dosya aydınlatıldı, ne de bir kişi yargılandı.
Çünkü cinayet, sadece........

© Güneydoğu Ekspres