Irak’ın siyasi ve toplumsal hayatında önemli rol oynayan Kürt halkının mücadelesinde sembol isimlerden biriydi. Kendisiyle defalarca görüştüm röportaj yaptım. Evine misafir oldum yemeğini yedim.

Türkiye’den gelen gazetecilerle bildiği birkaç Türkçe kelimelerle hatırlarını sorup nezaket gösterirdi. Herkes ona Mam Celal (Celal amca) diye hitap ederdi. Güzel purolara meraklıydı. Sohbeti hoş, keyif adamı bir şahsiyetti. Talabani ile yaşadığım bir anımı burada anlatmadan geçemeyeceğim.

Halepçe katliamından 3 yıl sonra Körfez savaşında, Kürtler bazı bölgeleri kontrolleri altına almıştı. Erbil kenti ise Saddam’ın yönetimindeydi. Uzun ve yorucu bir yolculuktan sonra, meslektaşım Namık Durukan ile birlikte Celal Talabani ile İran sınırına yakın dağlık bir alanda Mavat denilen bölgede bir kaç kerpiç yapıların bulunduğu bir evin terasında buluştuk.

Üzerinde peşmerge kıyafeti şalu-şepik ve az sayıda bir korumasıyla bizi karşıladı. Röportaj istedim. ‘Bir şartım var’ dedi.........

© Güneydoğu Ekspres