Maalesef durum Diyarbakır’da da böyle, Van'da da… Kaldırımlar yıllardır seyyar satıcıların tezgahı, esnafın malı, kahvehanenin sandalyesi, lokantanın masasıyla adata işgal altında. Yani vatandaşın en doğal hakkı, ticaretin hoyratlığın kurban edilmiş durumda.

Özellikle Diyarbakır’ın kalbi olan tarihi Sur ilçesinde, yani Dağkapı’dan On Gözlü Köprüye kadar uzanan tarihi aks üzerinde kaldırım işgali adeta felakete dönüşmüş durumda. Turistlerin en yoğun uğradığı bu bölgede seyyar satıcılar, kaldırım işgali yapan esnaflarla birleşince bırakın gezmeyi, adım atmak bile imkansız hale geliyor. Binlerce yıllık tarihi mirasın gölgesinde, insanlarımız yola inmek zorunda kalıyor.

GÖÇ VE SEYYAR SATICILIK GERÇEĞİ

1990'lı yıllarda köylerin boşaltılmasıyla birlikte yüzbinlerce insan Diyarbakır'a, Van’a ve bölgenin diğer şehirlerine göç etmek zorunda kaldı. Yanlarında büyük sermaye getirmediler; çoğu işsiz, çaresizdi. Çocuklarını doyurmak için tek çıkış yolu, az bir sermayeyle seyyar satıcılık yapmaktı.

O yıllarda zaten var olan seyyar satıcı sayısı hızla arttı. Bu insanlar üretici olmaktan çıkıp, şehirlerde tüketiciye dönüştüler. Geçim derdi onları kaldırımlara itti. Bir seyyar satıcı yıllar önce bana şöyle demişti:

‘Köyümüz boşaltıldı, geldik Diyarbakır’a. Hiçbir iş bulamadık. Çocuklar açtı. Ben de aldım el arabasını, pazardan meyve topladım.........

© Güneydoğu Ekspres