Fabrikadan tarlaya, okuldan resmi kurumlara, yönetim kademelerinden karar mekanizmalarına, siyasette eşit temsilden iş gücüne katılıma kadar onca sorunla uğraşırken, düşük ücret derken, güvencesiz istihdam derken, ayrımcı politikalar derken ilk akla gelenler olarak emeğimiz ve özverimiz adına dalıp gittim…

Her 5 kadından sadece biri kayıtlı ve tam zamanlı istihdamda iken! Dünyada tarım sektöründe çalışan her 4 kişiden biri kadınken, yani tarımın da görünmeyen kahramanlarıyken! Ülkemizin tarım sektöründe 2 milyona yakın kadın bulunuyor ve bu sayı hergeçen gün artıyor, özetle üretimin yarısı kadınlar tarafından gerçekleştiriliyorken! Kırsal alanlardaki hemcinslerimize dalıp gittim…

Küresel cinsiyet uçurumunda 2024 sonuçlarına göre Avrupa genelinde 40 ülke arasında son sırada yer alıp, 146 ülke içinde 127. sıraya yerleşirken! Çalışsak da çalışmasak da eşitsizlik, şiddet, baskı ve yok sayılmayla karşı karşıyayken! Geçmişe, gerilere ve verilere gittim…

Toplumsal cinsiyet eşitsizliği katlanarak artmışken! Kadın cinayetleri, hayat pahalılığı yoksulluk önlenemez ve durdurulamaz seviyelere çıkarak evde şiddeti körüklerken! Eşit işe eşit ücret alamamak, emeğimizin görülmeyişi, atölyede, plazada, belediyede, hastanede, okulda, sokakta haklarımızı alamıyor ve sesimizi çıkardığımız anda haddimiz sesli sedalı bildirilirken! “Kadınları sürece dahil edelim, karar alma mekanizmalarında yer almalarını sağlayalım, o zaman toplumlar daha adil, dayanıklı ve sürdürülebilir hale gelir” şeklindeki öneriler havada asılı kalırken! Hele de bazen sesli bazen sessiz öfkemizi görmezden gelenler artarken! Gel de dalma, yazma…

43 milyona ulaşan sayımıza rağmen hala sorunumuz çözülmüyorsa!

Pek çok soru işaretini barındıran bakışlarıyla çilesi de sevdası da bitmeyen kadınların oranı artarken! “Geliştirebileceğim ve değiştirebileceğim çok şey varken önüme çıkarılan engeller giderek çoğalıyor, duvarda asılı........

© Gerçek Gündem