İnsanların öncelikleri vardır. Öteledikleri vardır. İhmalkârlıkları vardır. Hele bizim gibi sağlığa erişimin zor ve pahalı olduğu ülkelerde konudan komşudan öğrenilen ilaçlarla, ‘biraz daha dişimi sıkayım belki geçer’ gibi bahanelerle boş vermişlikleri daha çok vardır. Oysa sağlık şakayı, görmezden gelmeyi, yok saymayı kaldırmayacak kadar önemli bir konudur. İlgilenilmesi, iş çığırından çıkmadan önlem alınması gereken yaşamsal bir konudur.

Yukarıda sıralananlar hasta gözünden yapılan saptamalardır. İşin bir de hekim boyutu ve sorumluluğu var!

Öncelikle son yıllarda eğitimde atılan ileri adımlarla (!), “her ile bir üniversite” politikasıyla açılan tıp fakülteleri işsiz hekim sayısının artmasına neden olduğu kadar, iş bulamayan, tehdit edilen, dövülen, dayak yiyen hekimlerin yurtdışına gitmesine de neden olmuştur. Yine sağlık personeline ve hekimlere yönelik saldırıların çoğalması bu evrensel mesleğe olan ilgiyi de azaltmıştır. Sağlık sektörüne indirilen bilinçsiz neşterler, dağılımı üç büyük kentte gereksinimin çok üstüne çıkarmış, bu arada üniversitelerde deneyimli hoca, hastanelerde uzman doktor sayısında ciddi sıkıntılar baş göstermiştir.

Oysa sağlık gelişmişliğin göstergesidir. Bizim gibi ileri demokrasinin (!) egemen olduğu ülkelerde konunun olmazsa olmazı; bilgi, birikim, deneyim, teknolojik alt yapı, yaklaşım, tanı ve tedavidir. Olması gerekenler; kurumsal kusursuzluk, hasta- hekim ilişkileri, içtenlikli davranış, ortamın temizlik ve ciddiyeti, zamana ve saate duyarlılık, emin ellerde olmanın huzuru, yaratılan güven ortamıdır.

Goethe der ki; “Sevgi, insanoğlunun içinde gelişebileceği tek iklimdir.”

Bu sözün gerekli ve geçerli olması gereken alanların başında sağlık sektörü gelir. Sevgi ortamının yaratılması ve ilgi........

© Gerçek Gündem