Yukarıda sıralananlar yorucu ve değişmez sorunlar derseniz kabul! Burada biraz duralım ama açıklama notları için ve nokta atışlar yapmak için duralım...

Ortam öylesine bulanık ki fikri dayanışması olan insanların bile bir adım öne çıkmaya ne hali var, ne de cesareti! İstenen de bu değil mi zaten. İstenen hayalleri de erteleyip, daha çok sınırlandırmamız mı? Ya da tarihin şanlı sayfalarında dolaşmamamız mı? İşte o bize asla yakışmaz diyerek sayfaları aralıyor, tam da içimiz kararınca bize düşenin ve yakışanın her zaman olduğu gibi çözümü bir çift mavi gözün yolumuzu aydınlatmasında, yönümüzü çizmesinde buluyoruz…

Çünkü bize düşen; Uygun bir taş parçasının bile konfor sayılacağı cephelerde ömür tüketen, yatağından çok siperlerde yatan, ordular idare etmiş, ülkesinin rejimini de, kaderini de değiştirmiş, aman vermez böbrek sancılarını pelerinine sarınarak geçiştirmeye çalışan büyük kurtarıcının dağa taşa kazınan sözlerini anımsamak ve anımsatmaktır…

Çünkü bize düşen; “Cumhuriyetimizin eğitimli erkekler kadar eğitimli kadınlara da ihtiyacı vardı, yüksek tahsilli kadınların sayısı arttıkça, daha fazla kız çocuğu okumaya özenir diye umut ediyordum. Osmanlı’nın son 300 yıllık eğitim öğretim açığını ancak böyle kapayabilirdik, kadın erkek ayırmaksızın her gencin eğitim alması ve kadınların meslek sahibi olması” sözlerinin altında imzası olan ve ülkenin en zorlu........

© Gerçek Gündem