Bir seçim zamanı. Yolumuz İran’a düşmüş. Daha önceki gidişlerimizden farklı olarak bu kez Tahran film festivali için oradayım. Ve Tahran sokakları gösterilerden yıkılıyor. "Yıkılıyor"dan kastım yakıp yıkılan bir şey yok, sadece yoğunluk var. Seçim toplantıları, gece mitingleri falan.

Ve Tahran‘dan bakınca tırnak içinde modernist (ki İran için modernist neyi tarif ediyorsa artık) aday Tahran’da 100 binlerce kişiyle mitingler yapıyor. Ve bir gece mitinginin kıyısına yolum düştü. Gazeteci merakıyla baktım, dedim ki; “Ya mümkün mü acaba bu modernist adayın kazanması?”

Derken bir taksiye bindim, İran’da Türkçeyle çok rahat dolaşılabildiği için direkt Türkçe konuşmaya başladım. Şoför zaten Türkçe biliyordu. “Seçimi kim kazanır?” diye sordum. Bana baktığı gülümsedi: “Ali Hamaney kimi gösteriyor ise o kazanır" dedi.

Ve taksicinin dediği gibi de oldu. Tahran dışındaki her yerde oylar Ali Hamaney’in işaret ettiği adaya verildi. Tırnak içinde muhafazakar aday kazanmış oldu. Bu gidişim İran’a dördüncü ve son gidişimdi.

İran’ın İsrail’le kavgası malumunuz her tarafta şöyle haberler izleyeceksiniz: 'O füze attı. Bu buna şunu attı, şu kadar insan öldü' falan diye. Ama İran’ı, sosyal hayatını, insan yapısını bilmeden doğru bir........

© Gerçek Gündem