Fenerbahçe’nin Mourinho’suz ilk maçı belki de sezonun en kolay maçıydı. Gençlerbirliği ile arada o kadar büyük farkı var ki bu maçı Mourinho’nun Feneri de alırdı. Bunu söylerken Mourinho’yu eleştirmek değil amacım, son dönemde takımın isteksiz futbolunu kastediyorum.

Mourinho dönemi için başarılı demek zor ama Fenerbahçe’nin saha dışı mücadelesine verdiği destek unutulmaz. Türk futbolundaki malum yapıya, haksızlıklara, ahlaksızlıklara karşı en iyi, en etkili çıkışları yapan teknik direktördü. Bu nedenle bile havalimanından tek başına gönderilmemeliydi. Bu sene bu mücadeleyi kim verecek? Baksanıza Galatasaray-Rize maçındaki maskaralıklara ses çıkaran bile yok. Adamlar rahatça alabilecekleri maçları bile hakem destekleriyle almaya alıştılar, aldıran yok. Mourinho hiçbir şey yapmıyorsa, dayanamayıp isyan ediyordu.

Hatalar günahlar, artılar eksiler çok tartışılır ama asıl mesele iki devasa egonun başarısızlığı kaldıramamasıydı. Başarıyı paylaşmak mümkün ama başarısızlığı üstlenmek böyle egolar için hiç kolay değil. Mourinho’yu bilenler bilir, kendisinin de Portekiz’e dönünce söylediği gibi “Ben böyleyim” aldırmazlığında, bildiğini okudu, başarısızlığı Ali Koç’a yıktı. Tabi bir başka dev ego Koç da bunu kaldırmadı. Muhtemelen Mourinho, Benfica maçları öncesi ve sonrası yaptığı açıklamaları yapmasa, sıradan demeçlerle geçiştirse, Ali Koç kendisiyle devam ederdi.

Mesele Fenerbahçe’nin Mourinho döneminde oynadığı futbolun........

© Gazete Pencere