“’Neyse’ diye bir kelime bulmuşlar, her yere yakışıyor.
İnsan bazen tüm kırgınlıklarını, öfkesini, kavgasını bazen de koskoca bir ömrü “NEYSE”ye sığdırıyor.
Söyleyecek çok şey var da “NEYSE”…”

Bazı kelimeler çok uzun. Bazı kelimeler çok öfkeli. Bazı kelimeler çok hüzünlü. Bazı kelimeler çok umutlu. Bazı kelimeler çok karamsardır. Bazı kelimeler çok güçlü. Bazı kelimeler çok aciz. Bazı kelimeler çok dokunaklıdır. Bazı kelimeler çokça mazidir. Bazı kelimeler çokça gelecek. Bazı kelimeler çok nettir. Karmakarışıktır bazı kelimeler. Bazı kelimeler şifadır. Yaradır bazı kelimeler. Bazı kelimeler yalnızlıktır, kimsesizliktir. Daha da uzata biliriz aslında ya. Çok mu anlam yükledik acaba? “Neyse”…

Neyse ki ‘neyse’ var. Yoksa ne yapardık kelimelerin kifayetsiz kaldığı zamanlarda? Hangi kelimeye sığınırdık? Sizin de aranız iyi midir ‘neyse’ kelimesiyle? Evet, bu yazımızda “neyse” diyeceğiz. Çokça kullandığımız, çokça sığındığımız, bazen yalnızlık, bazen umut, bazen umutsuzluk, bazen hüzün, bazen yara olan çok uzun bir kelimedir ‘neyse’.

“'Neyse' demek iyidir, 'bu da........

© Gazete İpekyol