"Dünya bir gelindir ve bu gelin kimseyle nikâhlanamaz…

Bu dünya hayal içinde bir hayal, rüya içinde bir rüya,

kabus içinde bir kabus, zindan içinde bir zindandır...

Hayat bir yolculuktur. Bu yolculuğu layıkıyla içselleştirenler, menzile varırlar."

(Mehmet Sabri Genç; Dünya Bir Gelindir)

İnsan, dünyaya aldanıyor. Dünya ile aldanıyor. Dünya için, dünyası için, dünya ile aldatıyor. İnsanın dünya ile ilişkisi, insanı, insanlıktan uzaklaştırıyor. Oysa insan, dünyaya beşerden insana doğru bir yolculuk yapmak üzere gönderilmişti. İnsanın dünyadaki yolculuğu varlıktan var oluşa, maddeden manaya, arazdan cevhere, geçici olandan kalıcı olana bir yol olmalıydı ki beşer halini insan haline ulaştırabilsin. İnsan için, mesele insan olmaktı, insan kalmaktı, insan olabilmekti, insan ölebilmekti. Heyhat, olmadı, insan dünyaya aldandı, dünya ile aldattı…

İnsanın, insanlığından uzaklaşması, temiz olan insan halinden kirli olan beşer haline dönüşmesi, kirlenmesi; dünyaya aldanmasının, dünyevileşmesinin, dahası başkalaşmasının sonucu. Dünyaya aldanan, dünyada kalan, dünyada boğulan; merkezinde dünyadan başka bir şey olmayan beşer/insan dünya ile aldatarak dünyaya aldanarak, aldanmıştır…

Dünya! Önünde sonunda kalacak olan iki hece: dün ya! İnsan asıl belledi dünyayı, dünya için hayatını karartı. Dünyada yaşadı ama hayat bulamadı, hayat sunamadı, hayat olamadı. Çünkü dünyaya aldandı, dünya ile aldattı.........

© Gazete İpekyol