De ki: “İşte bu benim yolumdur. Ben, ne yaptığımı bilerek Allah’a çağırıyorum; ben ve bana uyanlar (bunu yapıyoruz). Allah’ı ortaklardan tenzih ederim! Ve ben ortak koşanlardan değilim. (Yusuf/108)

Aziz ve Celil olan Rabbimiz, insanı/insanlığı hakkın yoluna çağırırken; insan, nisyana teslim olup isyan cephesini tercih ederse; sonucuna katlanacaktır.

Bugün, kim hangi yolun yolcusu, kim kimin safında, kim kimi neden seviyor veya buğz ediyıor; belirsizlik içinde. Muğlak ve kaygan bir zemin üzerinde at koşturan; modernitenin tilmizleri, sağa sola yalpalayarak, çoğu yerde ateizm, Deizm gibi batıl yollara saplanıyorlar. Bundan dolayı, bilmemiz gereken tek hakikatin; Hak yolun bir, batıl yolların çok olduğudur. Kafirun suresinin son ayetindeki;' Leküm diyniküm Veliye-diyni, gerçeği biz inananlara bu hakikati bize hatırlatmaktadır.

Son bir asırdır, İslâm ümmetinin dağınık ve başsız olması hasebiyle, geldiğimiz durumun vehameti içimizi yakmaktadır... Müslümanların gayri........

© Gazete İpekyol