Muhacir; bir yerden başka bir yere göç eden manasına gelen veya hicret eden kimse olarak, tarif olunsa da; gerçek muhacir, Allah rızasını kazanmak için, yasak olanların her türlüsünden uzak duran kişi demektir.

Zaten Muhacir’un denildiğinde, Allah’a gereği gibi ibadet ve kulluk yapabilmek için; Mekke’den Medine’ye hicret eden başta Efendimiz (s.a.v) ile Sahabe-i Güzin efendilerimiz anlaşılmıyor mu? Evet, gerçek Muhacirlik; Allah’a tam bir hürriyet içerisinde kulluk yapabilmek uğruna, gerekirse yerini yurdunu terk edebilmenin adıdır!

Çünkü haramların meşrulaştırıldığı, hak ve hukukun hafife alındığı, zalim egemen güçlerin keyfi uygulamalarının kanun haline getirilip insanlara dayatıldığı modern toplumlarda; hakiki manada Allah’a kulluk yapmanın önüne büyük engellerin çıkmasını beraberinde getirmiştir…

Adına modernleşme veya uygarlık denilen, yaşadığımız, yirmi birinci asırda Liberalist/seküler yaşam tarzlarının her yeri ve alanı gölgesine aldığı ortamlarda; Allah’a kulluk yapmanın, ateşten bir gömlek kadar yakıcı hale geldiğini görmekteyiz… Allah’ın haram kıldığı ve yasakladığı şeylerin, beşeri yasalarla meşrulaştırıldığı günümüz İslam dünyasında; İslam’i bir hayat yaşamak isteyip haramlardan kaçınanların garip ve yalnız kaldıkları acı ama bir gerçektir…

Zira, hakiki manada hakk'a ittiba edenlerin sözleri pek karşılık görmez, kalabalık çevreleri olmaz, toplumda; kariyer ve nüfuzlarının hiçbir etkinliği olmamaktadır. Evet, Kâinatı nurlandıran Efendimizin dudaklarından dökülen şu cümleler; kimin hakiki........

© Gazete İpekyol