Aslına bakılırsa, soru babında olan başlığın cevabı; yine kendi içindedir! Kendimize, sıfır yeteriz o kadar! Yani, hiçbir şeyde kendimize (tercihlerimiz hariç) yetmiyoruz/yetemiyoruz. Çünkü tüm duyularımız sınırlı ve faniyiz! Başımıza gelen felaketlerde, hasta yatağına düştüğümüzde, dara girip kurtulmak uğruna varımızı yokumuzu vermeye hazır olduğumuzda, çaresiz ve çarnaçar kaldığımızda; kime yalvardığımıza, kimden yardım istediğimize, ve kimin her hacetimizde imdadımıza karşılık verdiğine iyi bakalım!

İki cevabı vardır, yukarıda anlatılanların. Bir: her türlü zorluk ve müşkülat anında yalvarıp yakardığımız Rabbimiz olan Allah ise (ki kul için başka seçenek yoktur zaten); o zaman aklımızı başımıza alıp, Rabbimizle aramızı düzeltmeliyiz... ikinci cevaba gelince, o da birinci cevabın aksinedir...

Rabbi ile arası iyi olan kulun/toplumun, her işi asan olur. Zira kul kendi kendine yetecek kadar bir varlık olarak yaratılmadığından dolayı; öyle veya böyle daima birinin/birilerinin yardımına ihtiyaç duyar/duymaktadır!

Kulun her türlü ihtiyacını karşılayan âziz ve Celil olan Rabbimiz olduğuna göre,........

© Gazete İpekyol