Eyyübiye ilçemizi nasıl bilirdiniz?

Gecekondulaşmada marka ilçe.

Yukarıdaki cümle her şeyi açıklıyor. Tüm hikaye 80’li yılların başında başladı, Çelik döneminde hız yaptı.

Köyden göçün en hızlı olduğu dönemler. Harran kapı mezarlığının güneyi hemen hemen boş gibi. Gelen İnsanların yönlendirilmeleri, şehir hayatına, kurallara uydurulmaları lazım. Ev yapacak yer arıyorlar. Yerel yönetimin hemen tavır alıp iradesini ortaya koyması gerekiyor. İmar planlarını bölgeye göre ayarlaması, insanları buna uydurması gerekiyor. Ama Belediye ortada yok. Belediyeden ses yok. Kaçak yapılaşmaya dikkat çektiğinizde “Fakir fukara ile uğraşmayalım” cevabı ile karşılaşıyorsunuz. Ortada fakir fukaraya acıma da yok. Esas niyet gelenlerin oluşturduğu “oy potansiyeli” …

Tarla sahiplerinin, yarı mafya tipli arsa spekülatörlerinin elinde metre, ölçüp ölçüp millete arsa satıyorlar. Önce bir köşeye cami yapılıyor, dokunulmazlık kazanılınca ardından tarla ev doluyor.

Belediye yıkım ekibi ne yapıyor? En büyük cezalandırma; Ev yapanların kazma küreğine el koymak. Komedi yani…

Eyüp peygamber makamına evler dayanınca Belediye, sonrasını kurtaralım, buralara plan yapalım demeye başlıyor. Ankara’da Kamutay’a imar yaptırıyorlar. Yaptırdıkları planlar nasıl? Bölge şartlarıyla alakası olmayan, insanını düşünmeyen her biri 20-30 dönümlük dev imar adaları. Alacak insanların ekonomik durumu 150 m² ye yetmezken 20 000 m²’lik parseller.

Olmuyor böyle, gönderiyorlar Ankara’ya milleti. Şehirci bir güzel tadilat parasını........

© Gazete İpekyol