Muhterem Kardeşlerim…

Her yazımızda olduğu gibi, sizlere önemli konuları öncelikle sahih kaynaklardan, Tam İlmihal Saadeti Ebediyye, İmamı Rabbani Hazretlerinin Mektubat, Hakikat Kitab Evinin İhlas Yayınlarından faydalanarak sizleri bilgilendirelim istiyoruz.

Efendim;

Bir Felsefeci, “Namaza Allah’ın huzuruna çıkıyorum diyen Müşrik olur, çünkü her an Allah’ın huzurundayız. Allah’ın huzuruna çıkmak tâbiri şirktir. Miraç’ta Allah'ın huzuruna çıkma işi de, Allah’a mekân tayin etmek olur ki, bu da şirktir” diyor.

Efendim, Felsefeci de, diğer sapıklar gibi Müslümanları şirkle damgalamaya çalışıyor. Müslüman’a Müşrik diyenin kendisi küfre düşer. Allah’ın huzurundan maksat, manevi huzurdur. Madde, cisim olarak huzur değildir. Allahü Teâlâ, “Ben kuluma şah damarından daha yakınım” buyuruyor ki, bu yakınlık da manevidir. (Kaf 16)

Resulü de, “Kulun Allah’a en yakın olduğu an, secdede olduğu zamandır” buyuruyor. (Müslim, Taberani) Bu da manevî yakınlıktır, yoksa secde edenin yanında demek değildir.

Allah’ın huzuruna çıkmak tabiri Peygamber Efendimizin birçok Hadis-i Şerifinde geçmektedir. Birkaç Hadis-i Şerif meali şöyledir:

“Güzelce Abdest alıp, kalbiyle Allah’ın huzuruna çıkarak, iki rekât Namaz kılan hiçbir kimse yoktur ki, ona Cennet vacib olmasın.” [Ebu Davud]

“Allahü Teâlâ şöyle buyurur: Benim huzurumda durmaktan korkan kullarıma, rahmet ederim, sevablarını veririm ve korktuklarından da emin ederim.” [Deylemî]

“İnsanların şiddetli hüsrana uğrayanı, dünyadan azıksız ayrılıp Allah'ın huzuruna iyi amelsiz çıkan hüsrana uğrar.” [İbni Neccar]

“Bir Müslüman, ‘Lâ ilâhe illallah’ dediği zaman, o Tevhid gökleri yarıp geçer ve Allah’ın huzurunda durur.........

© Gazete İpekyol