Uygarlığın doğduğu şehir olarak bilinen Şanlıurfa, sadece tarihi ve inanç turizmiyle değil, aynı zamanda kadim el sanatlarıyla da büyük bir kültürel zenginliğe sahiptir. Yıl boyunca binlerce yerli ve yabancı turistin ziyaret ettiği bu topraklarda, geçmişin izlerini taşıyan el emeği göz nuru ürünler, hala Gümrük Hanı ve çevresindeki tarihi çarşılarda hayat buluyor.

Ancak ne yazık ki, teknolojinin gelişmesi, üretimin makineleşmesi ve maliyet avantajları nedeniyle bu geleneksel sanatlar bir bir yok olma tehlikesiyle karşı karşıya. El emeğiyle üretilen ürünlerin zaman ve maliyet açısından fabrikasyon mallarla rekabet edememesi, birçok sanatkârı mesleğini bırakmak zorunda bırakıyor.

Bugün Şanlıurfa’da abacılık, ağaç oymacılığı, bakırcılık, culhacılık, çulculuk, keçecilik, kürkçülük, saraçlık, kazazlık, tarakçılık (https://ekitap.ktb.gov.tr/TR-80830/sanliurfa-el-sanatlari.html ) gibi pek çok geleneksel el sanatı ya son ustalarıyla ayakta kalıyor ya da tamamen unutulmak üzere.

Burada önemli bir soru karşımıza çıkıyor:

Bu değerler nasıl........

© Gazete İpekyol