Etrafındaki bütün dostlarının teker teker evlenip yuvasını kurduğunu gören Veysel, hayatının belirsizlik ve ucu bucağı olmayan bir boşluğun içine aktığını görmesi yüzündeki acı tebessümleri artıyordu. Arkadaşı ona “Eee, Veysel’im, sen ne zaman evleneceksin, bak kimse kalmadı çevrende bir tek sen kaldın, yalnızlık Allah’a mahsustur, işi elde edeyim bunu hal edeyim evlenirim diyerek ömrün otuza dayandı” Veysel’in yüzündeki acı ifade bir de çaresizliğin verdiği ekşi surat belli ki arkadaşının söylediği sözlere alınmasına sebep olmuştu. Veysel’in cevabıysa yüz ifadesi kadar acıydı. “ Doğru birini bulursak evleniriz be kardeşim, taktığın şeye bak” hiç kimse........

© Gazete İpekyol