İnsan, topraktan gelmiş, eşrefi mahlûkattır. Yüce Mevla’nın kendi ruhundan üflemesi ile canlanmış olup dünyaya bir göreve gönderildiği İslam dinin inanç esaslarına göre bilinmektedir. Görev dışında dünyaya adımını attığı ilk anda bir anlam arayışına yeltenmiştir. Hz. İbrahim’i düşünelim. Rabbini ararken tanrı olacak her şeye bir mana yüklemeye çalışması bile insanın yeryüzündeki anlam boşluğunu doldurmaya çalıştığını ve en sonunda hakkı bulanların manaya kavuşmasıyla dünya sürgünü veyahut arayışı sonlanır. Günümüzde dijital dünya, insanın hakkı arama şeklini değiştirmiştir. İnsan, günümüzde mana arayışını somut ve geçici şeylere yönelttiği için sıkılma ve kendini huzursuz hissetmesi kaçınılmaz olmuştur. Paraya, arabaya, konuta, zevk ve sefaya bu denli daha nice somut ve dünyevi şeylere yöneliş insanın anlam arayışı içindeki ıstırabını artırmaktır. Ömrünün hemen hemen hepsini bir işe harcayan sırf ekonomik kalkınma için her türlü işleri yapan insan bunları yapmasının ardına sığındırdığı savunma manifesti rahat bir ömür ve kimseye muhtaç olmadan yaşama eylemidir. Bu hususun neresinde anlamsal bir huzur yer alacaktır? Evet, çalışıp muhtaç olmadan bir ömür geçirmek hepimizin gayesidir. Fakat insan hep en fazlası ve hep daha çok kavgasına girerek yine ardına........

© Gazete İpekyol