Gönlün en tenha kuytularında gizlenen niyetler, henüz sınanmamışsa; onlar, bir masumiyet değil, bir bilinmezliktir. Zira insan, yalnızca methiyelerle, yalnızca içsel nutuklarla değil, ateşle yoğrularak; yani imtihanla, yani günahla yüzleşerek kendini bilir.

Nice mümin vardır ki, dilinde tesbih, alnında secde kokusu taşır da henüz kalbinin en müşkül köşesiyle yüzleşmemiştir. Nefs, sabırla bekler; zaman ise bir sabıkadır: Vakti geldiğinde, öyle bir günah çıkar ki arz-ı endam eder önümüzde, o vakit anlarız hakikatin ne denli çetin ne denli sarsıcı olduğunu. İşte tam orada, niyetin suretiyle fiilin hakikati çarpışır. Ve insan, sınanmamış bir temizliğin, hakiki bir temizlik olup olmadığını........

© Gazete İpekyol