İnsan güzelliği seven bir varlıktır. İnsanın ilgisini çeken ve hoşuna giden hususlardan biri de güzel sözlerdir. Elbette sözlerin en güzeli Allah’ın sözleridir. Peygamber (ASV) “Haberiniz olsun ki sözlerin en güzeli Allah’ın kitabıdır, yolların en güzeli de Muhammed’in (ASV) yoludur.” (Nesâî, Sehiv, 65, Hadis no: 1312) buyurmuştur.

Daha önceki bir yazımızda da belirtmiştik: İnsan güzelliğe meftun olduğu için, yüzeysel güzelliği görünce, içyüzünü ve gerçeğini düşünmez ve ona hayran olur. Bu nedenle süslü, dışardan güzel görünen ama içi çirkin, gerçekte kötü olan şeylerde aldanır. Gerçekte çirkin hatta zararlı olan şeylere sırf kabuğunun süsü ve dış görünüşündeki güzelliğinden ötürü onu güzel zannedebilir. İnsanın böyle bir zaafı vardır. Duyguların peşinden gittiği bu zaaftan ancak akıllıca bakışla kurtulabilir. Akıl ve iman perspektifinden, dış güzelliğe aldanmadan gerçeği bulabilme bakışına “basiret” adı verilmektedir.

Bütün yüzeysel süs ve güzellikler başkasının beğenisi içindir. Kişinin söz konusu bu beğeniyi kazanma çabasında muhtemel iki amaç vardır:

Birisi: görünmeyen iç güzelliği dış süslemelerle hissettirmek ve gerçek güzelliğin farkına vardırmak. Bunun da iyi ve kötü olmak üzere iki türü vardır. İyi olanı, bunu yapan kişinin kendi çıkarı için değil, diğer insanların yararına olarak onların gerçek iç güzelliği fark etmelerini sağlamak; kötü olanı da halk için değil, kendi için bir........

© Gazete İpekyol